باعلی(ع)
بسمه تعالی
باعلی(ع)
«یا علی گفتیم» وبندی باز شد
عشق عالم با علی دمساز شد
رایتی از نوراوجلوه گراست
اوهمان مشتاق حی داوراست
آن امیر دین همان حیدر است
اورخ رعنای باغ کوثر است
آیت دین محوری باشدعلی
گر مسلمانی بگوهردم علی(ع)
روزمحشر که جهان غوغا شود
هرکسی با کارخود افشاشود
سنجش ومیزان تو باشدامیر
گرتوخواهی دامنش دائم بگیر
جوّدنیا را رها کن ای رفیق
تاعلی باشد تورایاری شفیق
رنگ دنیا وه رخت رازردکرد
ازجهان باصفا دلسرد کرد
یاعلی گوی به سوی جان برو
باعلی برباغ پرایمان برو
حکمتش راتوبیاموزای جوان
تازدنیای بدی باشی امان
نامه اش توگشا ازروی عشق
تاشوی چون لاله تومجذوب عشق
خطبه اش راتوبخوان ای نازنین
درّوگوهر سفته آن یاروزین
باعلی خویت مصفا میشود
عشق وخوبی دردلت جامی شود
با علی چون آئینه صافی وپاک
این هوی نفس گردد بیمناک
دوستیت قطره ای ازجذب او
بغض توهم شمه ای ازدفع او
باعلی ای جان رهاشو تو رها
تا نگاهش را بگیری پربهاء
آن نگاهش محشری برپاکند
جان تورا ازجهان شیداکند
دلنوشته:ز-میراحمدی
