بندگی یعنی که بدانی خدا هست ودرهمه حال تو را کفایت خواهدنمودومصداق بارزآن درلایمکن فرار من الحکومه  تجلی عینی می یابد والهی وربی من لی غیرک در حرکات وسکنات انسانهای وارسته جلوه گر است وبندگی را بایداز حضرت ابراهیم آموخت که در وادی آزمون الهی وارد شد واز بهترینها وعریزترینها گذشت وعبدصالح بودن را ازخداوند منان به ودیعه گرفت چراکه قائم علی اطلاق یعنی خداوند رحمان اینگونه می خواهدوباز بایدآنچنان بر نفس لوامه پای بند بودکه چون حضرت اسماعیل به پای اعتقاد راسخ به قربانگاه رفت وبرای تحقق این مهم تلاش نمودوپیامبر خودرابرای این کار مجاب کرد واین همان رسم بندگی است که همه انسانها از آدم تاخاتم باید درمقابل خوان کریمانه سرتعظیم فرودمی آورند وسجده برخاک می سایند.وچنین افرادی هستند که آماده ولایت می شوند ودر دریای بی پایان ارادت علوی گام می نهندچرا که آنان شیعیان واقعی هستند که بردوستی علی وآلش  ثابت قدم می ماند وباب معرفت رابرخود می گشایندوجرعه نوش فضایل چشمه سار اندیشه مولای متقیان علی (ع)می گردند همو که دریای بی پایان عدالتش نجات بخش هرجویای بصیرت است واقیانوس بی انتهای کرامتش مددکار هر دردمندی.ودیگر بار در این روزهای سپیدعهد می بندیم که جز کسانی باشیم مصداق بارز  الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین گردیم چرا دراین وانفسای دنیا که دین چون آتش سوازند هر دست است باید به حبل الله المتین چنگ زد.  وباز باید دراین عید الله اکبر پای درس نهج البلاغه  حضرت امیرالمومنین نشست که به حق پندها واندرزهایش گره گشای امت اسلامی است وحکمتهای نابش سایه روشن ابهام را برطرف می کند ونامه وخطبه های به یاد ماندیش درس زندگی است برای انسانهای فرهیخته وصاحب نظر

تولیدی :ز-میراحمدی