ردپای شیطان1

روزگاری فکر مان این بود که که پله های تقوی را  دوتا یکی بالا رویم وپای چشمه حقیقت جرعه نوش معرفت شویم  وبه دور از غلغله اغیار پای سخن دوست نشینیم واز محفل نورانی خلوت با خدا بیرق بندگی بگیریم وآن را به عنوان اسوه والگوی حسنه به اهتزاز درآوریم شاید حقیقت انسان کامل شدن تعبیر شودامانمی دانم چه شد که با گذشت چند دهه فکر ها تغییر کرد .شان ومنزلت به آشیانمان راه گشود وطبقات اجتماعی از دروپیکر جامعه اسلامی شاخه وبرگ نمود وعلم بندگی شیطان در بامسرای  بیشتر خانه ها قد علم کرد

از: ز-میراحمدی