بَود نیلی نگاه یاس مجنون
حسد بگرفت آن احساس جیحون
نوای بلبل محزون این یاس
شود فریاد درفردای احساس
نگاه نیلی اش رنگ فلق داشت
حقایق را به عمه عرضه می داشت
نوای نیلی نی را شنیدم
شقایقها درآن گودال دیدم
شقایقها همه رنگین خون اند
وخیل کافران محو جنون اند
حقیقت حس نمودم ظلمانه
ولی ماند این زمین ازآن زمانه
نشاندن بر دلم رنج زمانه
وسهم بود تاول ،تازیانه
حصاروحسرتی دیم دراین دیر
که راه کعبه پرسیدم ازاین غیر
سر خورشید را برنیزه بستند
به فکرخویش ازاهل الستند
نی ونویشی نمودندمغرضانه
وغافل گشتنداز رازشبانه
خیال خام خود من خرد بودم
وظلم ،بغض ها از یاد بردم
طبق را چون کنارمن نهادند
می وصل خدا را هدیه دادند
وگفت،گفت تااو شد روانه
به رضوان الهی عاشقانه
رها شد آن شهیده،نوردیده
رها شدازجهانی بغض وکینه

از :ز-میراحمدی