محمود در یک روز ابری وکسل کننده روی تاب مورد علاقه اش نشسته بود و داشت خاطرات شاد گذشته را مرور می‌کرد زمانی شیما رفیق ویار شفیقش بود وهمیشه در تاب بغل دستش می نشست واز آرزو های طولانی مدت خود می گفتند از اینکه لحظه‌ای نمی‌توانند همدیگر را تنها بگذارند… بیشتر »

نوشتن یعنی ساختن آرزوها و آمال نوع بشر درلفافه ی الفاظ وکلمات وباور پذیری صور خیال در اذهان آدمها نوشتن یعنی درسایه قلم لحظه،لحظه وثانیه ،ثانیه زندگی را رنگ حیات بخشیدند. ودر یک کلام در سایه سار نوشتن جوهره وجود را به صبغه ی کمالات رساندن وهدف خلقت رادر… بیشتر »

در یکی از روستاهای سرسبزشمال پسری به نام صالح زندگی می کرد که نه سال داشت و از معلم دینی اش یاد گرفته بود که در کار خوب جلو دار باشد بنابراین او هر روز صبح از پول تو جیبی خودش یک دانه نان برای بی بی معصومه خادم امامزاده می‌خرید و قبل از رفتن به مدرسه… بیشتر »

 نوشتن یعنی غمها رابه دست فراموشی سپردن، دلتنگها را به مرهم اینکه خدا هست تسکین دادن وبغض فرو خورده وسر به مهر رادر دریای کلمات شستن وبه ساحل گذشت وبخشودن رسیدن ودر یک کلام حال خوب را به همین سادگی تجربه کردند. به قلم :زهره بیگم میراحمدی بیشتر »

جان و دل پاینده کن ای نازنین گفته مولایم امیرالمؤمنین(ع) جان و دل احیا کنی تو با کتاب هر کلامش یک حیات بی حساب آنکه دائم همنشین  شدبا کتاب جان عجین شد ذره ،ذره با ثواب   به قلم :میراحمدی بیشتر »