11 آذر 1391
اهل رضا
بسم رب شهـــــــــــــــــــــــــدای کربلاء
اهـــــــــــــــل رضا
دست خطّم بوی حرمان می دهد
بوی اشک تازه ی جان می دهد
بوی خون از یک گلستان میدهد
بانگ نای نی نیستان می دهد
اشک ریزان آب در دشت بلا
آبرویش را چه آسان می دهد
این دلم امروز ناسور بلاست
سوزبغض کینه ها درکربلاست
این نفیر نی بجانها آشنا ست
جلوه ای از کرنش اهل رضاست
از:زهره بیگم میراحمدی
