هان ای دوست
دربهار طبیعت که خداوند خالصانه ترین دوستیش را درشکوفه های بهاری به ارمغان می آورد مانیز باید یک گام پیش رویم وبا استعانت ازانگیزه آفرینش«حضرت زهرا (س)»نور پرفروغش را ره توشه زندگی سازیم تا درپناه این تلمذ چشمه فضایل فاطمی ازدرونمان بجوشد وخلق نبوی دربیشه وجودمان جان گیرد وباورکنیم که اگر بخواهیم می توانیم در این عطش طلب ونیاز قطره ای از باران رحمت خداشویم واگر بانیم می توانیم پای منبر اندیشه ناب فاطمی درس گذشت را هجی کنیم والفبای محبت ومودت را از مادر پدر «ام ابیها»بیاموزیم واگر متنبه باشیم عاطفه را دستمایه منت به والدین نخواهیم نمود بلکه آنان را چون روضه رضوان خنکای جان وآرامش روان می دانیم .واگر یقین دینیمان بارور شود میتوانیم چون مطهری وصدها معلم شهید دیگر مورد عنایت رسول رحمت ومهربانی گردیم چرا که قلمشان چشمه سار دیانت بود وعقاید وباورشان سپری محکم برای دفاع از مظلومیت دین
                                                  از:ز-میراحمدی